Η αυτοάνοση θρομβοπενική πορφύρα οφείλεται σε παρουσία αυτοαντισωμάτων με ειδικότητα έναντι αντιγονικών δομών της αιμοπεταλιακής μεμβράνης. Στο 80% περίπου των περιπτώσεων η διαταραχή δεν συσχετίζεται αιτιολογικά με την παρουσία άλλων νοσημάτων και χαρακτηρίζεται σαν ιδιοπαθής (ΙΘΠ).
Αντίθετα στο υπόλοιπο 20% συνυπάρχει και άλλη νοσολογική οντότητα και αυτή η περίπτωση χαρακτηρίζεται με τον όρο δευτεροπαθής αυτοάνοση θρομβοπενική πορφύρα. Η αναγνώριση της δευτεροπαθούς αυτοάνοσης θρομβοπενικής πορφύρας έχει ιδιαίτερη σημασία όχι μόνο για την κατανόηση της παθογένειας της νόσου, αλλά και γιατί σε πολλές περιπτώσεις καθορίζει και την θεραπευτική αντιμετώπιση.Οι νοσολογικές οντότητες που συσχετίζονται με δευτεροπαθή αυτοάνοση θρομβοπενική πορφύρα είναι λοιμώξεις (ιογενείς όπως η ηπατίτιδα C και η επίκτητη ανοσολογική ανεπάρκεια, βακτηριακές όπως λοίμωξη από Helicobacter pylori, παρασιτικές), λεμφοϋπερπλαστικά σύνδρομα, αυτοάνοσα νοσήματα του θυρεοειδούς όπως η θυρεοειδίτιδα Hashimoto και η νόσος Graves, συστηματικά αυτοάνοσα νοσήματα όπως ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ) και το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο, η κοινή ποικίλουσα ανοσοανεπάρκεια (common variable immunodeficiency) και η εκλεκτική IgA ανεπάρκεια, το αυτοάνοσο λεμφοϋπερπλαστικό σύνδρομο (autoimmune lymphoproliferative syndrome, ALPS), οι μεταγγίσεις και η λήψη φαρμάκων. Haema 2010; 1(2): 129-136.