Η έλλειψη σαφούς κλινικής ορολογίας και χρήσης κοινών κριτηρίων διάγνωσης στις διάφορες μελέτες δημιουργεί προβλήματα στην εκτίμηση των επιδημιολογικών δεδομένων. Σύμφωνα με την υπάρχουσα βιβλιογραφία, η ετήσια επίπτωση της ιδιοπαθούς θρομβοπενικής πορφύρας (ΙΘΠ) υπολογίζεται σε περίπου
δύο έως έξη περιπτώσεις ανά 100000 πληθυσμού.Για τα παιδιά η πιθανότερη προσέγγιση της επίπτωσης της οξείας ΙΘΠ είναι μεταξύ 1.9 και 6.4 ανά 100000/έτος. Για τους ενήλικες οι εκτιμήσεις για την επίπτωση βασίζονται κυρίως σε μελέτες από τη Δανία (2.7 ανά 100000/έτος), το Ηνωμένο Βασίλειο (1.6 – 3.9 ανά 100000/έτος), και τις Ηνωμένες Πολιτείες (επιπολασμός 9.5 ανά 100000 πληθυσμού). Η επίπτωση της ΙΘΠ αυξάνεται με την πρόοδο της ηλικίας, με μέση ηλικία των ενηλίκων κατά τη διάγνωση στην Ευρώπη τα 56 έτη.Η υπεροχή των γυναικών εμφανίζεται κατά κύριο λόγο στις μέσες ηλικίες και δεν είναι εμφανής σε ασθενείς ηλικίας άνω των 60 ετών. Η ΙΘΠ των ενηλίκων έχει συνήθως χρόνια πορεία αντίθετα από την ΙΤΡ των παιδιών , ενώ αυτόματες υφέσεις αναφέρονται σε 5-11% των ενηλίκων ασθενών έναντι του 70-85% των παιδιών. Μελλοντικές μελέτες με σαφώς καθορισμένα χαρακτηριστικά για την διάγνωση της ΙΘΠ και σταθερά κριτήρια ένταξης, σε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες αντιπροσωπευτικές του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι απαραίτητες για την κατανόηση της φυσικής ιστορίας και του μεγέθους του προβλήματος αυτής της διαταραχής. Haema 2010; 1(2): 121-128.