Η ιδιοπαθής θρομβοπενική πορφύρα (ΙΘΠ) ή ιδιοπαθής αυτοάνοση θρομβοπενία είναι καλοήθης αιματολογική νόσος χαρακτηριζόμενη από ποικίλης βαρύτητας θρομβοπενία οφειλόμενης σε ανάπτυξη αυτο-αντισωμάτων ή (λιγότερο συχνά) κυτταροτοξικών Τ-λεμφοκυττάρων που οδηγούν σε αυξημένη περιφερική καταστροφή των αιμοπεταλίων. Ο όρος ιδιοπαθής δηλώνει την άγνωστη αιτιολογία της νόσου. In vivo δεδομένα που δεικνύουν ανάπτυξη θρομβοπενίας σε υγιή άτομα μετά από μετάγγιση πλάσματος από ασθενείς με ΙΘΠ καθώς και κλινικά δεδομένα που αποδεικνύουν την βελτίωση της θρομβοπενίας σε πάσχοντες από ΙΘΠ με θεραπείες που αποκλείουν το σύστημα των μακροφάγων ή/και μετά σπληνεκτομή, ενισχύουν την άποψη ότι η αυξημένη απομάκρυνση των αιμοπεταλίων από την κυκλοφορία αποτελεί τον κύριο μηχανισμό θρομβοπενίας στους πάσχοντες. Ωστόσο, υπάρχουν μελέτες μορφολογίας που αναδεικνύουν χαρακτηριστικά απόπτωσης στα μεγακαρυοκύτταρα των πασχόντων από ΙΘΠ, in vitro μελέτες που δείχνουν καταστολή της φυσιολογικής μεγακαρυοποίησης παρουσία πλάσματος ασθενών, μελέτες κινητικής που δείχνουν μειωμένο ρυθμό παραγωγής αιμοπεταλίων σε σχέση με τον αυξημένο ρυθμό καταστροφής τους, καθώς και σχετικά ελαττωμένα επίπεδα θρομβοποιητίνης στον ορό/πλάσμα πασχόντων από ΙΘΠ. Τα δεδομένα αυτά υποδηλώνουν ανεπαρκή παραγωγή αιμοπεταλίων σαν επιπρόσθετο μηχανισμό θρομβοπενίας στους πάσχοντες. Haema 2010; 1(2): 112-120.