Η ουδετεροπενία μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αλλά συνήθως ανευρίσκεται όταν ο ασθενής παρουσιάσει μια σοβαρή λοίμωξη. Αν και οι συχνές λοιμώξεις είναι χαρακτηριστικές της ουδετεροπενίας ανάλογα με τον αριθμό των ουδετεροφίλων, τα κλασσικά σημεία μιας λοίμωξης μπορεί να μην είναι τόσο εμφανή στον ουδετεροπενικό ασθενή. Οι πιο συχνές περιοχές λοιμώξεων είναι το δέρμα, ο βλεννογόνος του στόματος, οι πνεύμονες, η περιπρωκτική και η περιγεννητική περιοχή. Η ουδετεροπενία μπορεί να προκαλέσει βλάβες στη στοματική κοιλότητα όπως διαβρωτική, αιμορραγική και επώδυνη ουλίτιδα, φαρυγγαλγία και έλκη στη γλώσσα και την παρειά. Μπορεί, επίσης, να εκδηλωθεί με γαστρεντερικές διαταραχές όπως κοιλιακό άλγος και διάρροια. Οι λοιμώξεις του ουρογεννητικού είναι ομοίως συχνές. Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης συχνά είναι άτυπα σε ένα ουδετεροπενικό ασθενή καθώς υπάρχει μειωμένη τοπική φλεγμονώδης απάντηση. Η παρουσία λ.χ. πύου ή εικόνας διηθήματος στην απλή ακτινογραφία θώρακος σε μια λοίμωξη κατώτερου αναπνευστικού, είναι συχνά απόντα καθώς προϋπόθεση είναι η επαρκής ποσότητα κυκλοφορούντων ουδετεροφίλων για τη δημιουργία τους.